Drapieżne czasopisma / drapieżni wydawcy (Predatory Journals / Predatory Publishers) to podmioty stosujące nieetyczny (choć zwykle legalny) model biznesowy, w ramach którego pobierane są opłaty za publikacje artykułu bez gwarancji rzetelnych usług redakcyjnych. Charakteryzują się brakiem przejrzystości procedur weryfikacyjnych (nie przeprowadzają odpowiedniego procesu recenzji naukowych), stosowaniem agresywnych metod pozyskiwania autorów oraz podawaniem fałszywych lub wprowadzających w błąd informacji. Wydawnictwa tego typu publikują wszystkie nadesłane prace – jedynym warunkiem jest uiszczenie stosownej opłaty (często wygórowanej).
Wedle definicji przyjętej przez Narodowe Centrum Nauki drapieżne czasopisma to „czasopisma, w których publikowane prace naukowe nie podlegają ocenie eksperckiej lub wykonana jest ona w oparciu o bardzo niskie standardy”.
Celem drapieżnych wydawnictw jest z jednej strony pozyskanie przez wydawcę od autorów opłat za publikację, a z drugiej wykreowanie dobrze wyglądającego „na pierwszy rzut oka” dorobku naukowego badacza do późniejszego przedstawienia w trakcie procedur awansowych lub stypendialnych.
Na poniższej stronie można sprawdzić, czy czasopismo, w którym zamierzamy opublikować artykuł, nie zalicza się do potencjalnie drapieżnych (predatory), a zatem lepiej go unikać.
